[ Pobierz całość w formacie PDF ]
szczodrobliwości, a także jej naprawdę nieskończonej cierpliwości. Stara ziemia jest
nadal twoja i pełna mocy; mówi nam o takich sprawach, których nie wie żaden
człowiek.
Jeżeli mieszkasz w takiej części świata, gdzie pozostało coś jeszcze z ziemi
oprócz miast, otwórz oczy i popatrz na nią. Zwróć uwagę, co dzieje się z tobą, kiedy to
czynisz. Czy spoglądasz jedynie na rzeczy, które są piękne? Jeżeli jesteś w górach, to
czy wpatrujesz się z zachwytem jedynie w górskie szczyty, zarośla, urwiste skały?
Zbadaj to wszystko z miłością. Obserwuj sposób, w jaki na to patrzysz, zwróć uwagę, co
się z tobą dzieje, a także wzmacniaj swoje zewnętrzne widzenie. Po chwili doświadczysz
tego, do czego dążą osoby medytujące nad jantrą czy rnandalaj to znaczy staniesz się
mandalą, górą i rzeką. Stanowi to początek doświadczania siebie jako ziemi.
EKSPERYMENT Z ZIEMI, KTÓREJ NIE CIERPISZ
Nie dotyczy to jednak całej ziemi. Co na przykład z tymi jej częściami, których nie
bardzo lubisz, z brzydkimi kamieniami i dzikimi obszarami budzącymi twój niepokój? Jak
będziesz do nich podchodził? Jeżeli będziesz ignorował i lekceważył te części ziemi,
których nie lubisz, twoje działanie będzie postępowaniem wbrew jej ekologii. Trzeba
również odkryć proces związany z tymi częściami, których nie cierpisz, inaczej duch
ziemi zostanie obciążony przez niewykorzystane informacje, będzie jak gdyby przez nie ;
zawalony". Chciałbym zalecić wam ważny eksperyment medytacyjny, który pomoże w
transformowaniu relacji pomiędzy tymi częściami ziemi, które kochacie oraz tymi,
których nie znosicie.
Wyjdz na dwór i niespiesznie rozejrzyj się za dwoma przedmiotami wielkości
mniej więcej ludzkiej dłoni, jednym, który ci się podoba, i drugim, do którego czujesz
niechęć. Następnie rozpocznij medytację trzymając w ręku najpierw jeden, a potem
drugi przedmiot. Zapisuj efekty tej medytacji w swoim dzienniku, pomoże ci to w ich
zintegrowaniu, a także pozwoli na przerwanie cyklicznej natury samej medytacji. Obiekt,
który ci się podoba zwykle okazuje się dokładnie taki sam jak osoba, którą kochasz w
rzeczywistości lub w swoich fantazjach. Ten przedmiot jest postacią Jazni, całkowitej i
pełnej osobowości, do której twój proces stara się ciebie doprowadzić.
Jedna z kobiet wykonując ten eksperyment podniosła z ziemi okrągły, delikatny
kamień. Powiedziała, że jest taki jak jej ukochany: silny i pełen mocy, a zarazem gładki,
bezpośredni i delikatny. Trzymając ten przedmiot w ręku zwróciła uwagę na to, jaki
efekt wywołuje on w jej ciele. Kobieta ta chciała również być taka, jak ten kamień i
podążała drogą, aby stać się właśnie taką. Nie lubiany przez ciebie obiekt jest zazwyczaj
tą częścią ciebie, której potrzebujesz, a jednocześnie od siebie odrzucasz. Pewien
ksiądz, który uczestniczył w jednym z moich seminariów, wybrał jako przedmiot
budzący jego niechęć zardzewiały, metalowy pierścień z jakiegoś motoru. Przedstawiał
on wszystko to, czego nie znosił, a co potrzebował lepiej poznać. Rozpoczął medytację
nad tym pierścieniem trzymając go w ręku. Nie znosił go, budził on jego odrazę i ów
ksiądz chciał się go po prostu pozbyć. W pewnej chwili pomyślał nawet, że zwymiotuje,
jednak nadal nie zaprzestawał medytować. Założył sobie pierścień na jedno ramię,
potem na drugie, a następnie położył go sobie na głowie. Nagle ku swemu wielkiemu
zdziwieniu sam stał się takim zardzewiałym pierścieniem. Stał się wszystkimi takimi
starymi, zardzewiałymi i zaniedbanymi przedmiotami, których nie cierpiał, sprawami, o
których nie chciał, aby ktokolwiek o nich wiedział. Gdy tylko utożsamił się z nimi, poczuł
się wspaniale. Pozbył się swojej porządnej i właściwej, wyraziście określonej maski i
stał się zaniedbanym, brudnym, niechlujnym i rozczochranym, lecz absolutnie
szczęśliwym człowiekiem. Po skończonej medytacji, kiedy opowiadał mi o swoich
doświadczeniach, nawet wyglądał jak gdyby był nieco pijany. Powiedział, że poczuł się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]